Ongelijke geografische verdeling van genderbevestigende zorg: Een vergelijkende typologie van trans-specifieke zorgsystemen in Europa.
We weten dat de toegang tot genderbevestigende gezondheidszorg niet alleen binnen Europese landen verschilt, maar ook tussen Europese landen. Deze verschillen kunnen ertoe leiden dat sommige mensen meer obstakels ervaren bij het verkrijgen van zorg dan anderen, wat leidt tot een oneerlijke verdeling van zorg. In dit artikel hebben we als doel gehad de toegang tot trans-specifieke zorg in Europa (inclusief het VK) te beschrijven en uit te zoeken welke landen op een vergelijkbare manier opereren. Op deze manier hoopten we te begrijpen welke soorten zorg er bestaan en hoe deze kunnen samenhangen met belangrijke zorggerelateerde factoren, zoals wachttijden en het sociaal-politieke klimaat.
In dit onderzoek hebben we vier clusters van landen geïdentificeerd. Het eerste cluster noemden we centraal conservatief (bijv. het VK) en het tweede centraal hervormend (bijv. Zweden). Beide groepen landen leveren voornamelijk zorg via één centrale instelling en hebben een hoog zorgaanbod. Ze verschillen echter doordat de landen in cluster één strengere regelgeving hebben om toegang te krijgen tot zorg, zoals het vereisen van een diagnose, en minder beleid om transrechten te beschermen in vergelijking met landen in cluster twee. Cluster drie is gelabeld als gedecentraliseerd gemarktiseerd (bijv. Oostenrijk). In deze landen wordt zorg meestal aangeboden door onafhankelijke en meer gespecialiseerde klinieken. De zorg is echter niet goed gereguleerd, en de kwaliteit van de zorg hangt vaak af van de vraag naar behandelingen en de concurrentie tussen verschillende aanbieders. Het vierde cluster van landen is gelabeld als onderontwikkeld (bijv. Polen), omdat in deze landen het zorgaanbod laag is en er weinig tot geen beleid is om transrechten te beschermen. De wachttijden voor zorg verschilden aanzienlijk tussen de groepen landen, waarbij groep één langere wachttijden had dan de rest. Aan de andere kant was de publieke steun voor transpersonen het laagst in cluster vier, wat werd weerspiegeld in het feit dat mensen in onderontwikkelde landen (cluster vier) het gevoel hadden hun genderidentiteit het meest te moeten verbergen.
Wil je meer weten over dit onderzoek? Je kunt verder lezen in de onderstaande infographic of in de wetenschappelijke publicatie
